اینکه مار از بین این همه گیاه، خوب میداند که از چه گیاهی بدش میآید و دوان دوان میرود به ضربالمثلنویس محله هم میگوید که حواست باشد که من از پونه بدم میآید و بعدش هم میرود آمار پونههایی که دم لانهاش در میآید را میگیرد و گزارش میدهد... اینها هیچ تصادفی نیست. یک مار عاقل باید برای خودش چمبره بزند و دلیلش را در خودش جستجو کند.
با احتمال خیلی زیادی مار به نتیجه میرسد که ضمیر ناخوداگاه خودش است که بو میکشد و میرود جایی که پونه در میآید لونه میسازد و نه بالعکس.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر